Batomnon era popular entre os inmigrantes puritanos nos Estados Unidos no século XVIII. As mulleres que amaban a beleza fregaban os seus beizos con cintas para aumentar a súa rosa cando ninguén miraba. Esta situación popularizouse no século XIX.
Durante as manifestacións de sufraxistas na cidade de Nova York en 1912, feministas famosas puxéronse batoms, mostrando o batom como símbolo da liberación das mulleres. Nos Estados Unidos na década de 1920, a popularidade das películas tamén levou á popularidade do batom. Posteriormente, a popularidade de varias cores de batom estará influenciada polas estrelas de cine e impulsará a tendencia.
Despois de que a guerra rematou en 1950, as actrices popularizaron a idea de beizos que parecían máis cheos e atractivos. Na década de 1960, debido á popularidade dos batoms en cores claras como o branco e a prata, utilizáronse escamas de peixe para crear un efecto de escintileo. Cando o disco era popular en 1970, o morado era unha cor de batom popular, e a cor de batom preferida polos punks era o negro. Algúns seguidores da Nova Era (New Ager) comezaron a incorporar ingredientes vexetais naturais ao batom. A finais da década de 1990, engadíronse vitaminas, herbas, especias e outros materiais ao batom en grandes cantidades. Despois de 2000, a tendencia foi a de mostrar a beleza natural, e as cores perlas e vermellas claras úsanse máis habitualmente. As cores non son esaxeradas, e as cores son naturais e brillantes.
Hora de publicación: 28-mar-2024